Toch nog heel even winter met een laagje sneeuw. Het levert een leuk plaatje op, maar je hebt dan wel meteen 'vorstverlet'. Met vorst moet je van planten afblijven en eigenlijk moet je ook niet over gras en andere planten lopen, wanneer er sneeuw op ligt, of wanneer er vorst in de grond zit.
Het was dit jaar echter snel over met de pret en dus kon er weer verder worden gegaan met de klussen die er nog lagen, voordat de lente echt zou aanbreken.
In de tuin stond met een staander verscholen in de rododendron (op de foto) een hek. In oude tijden zal het hek zeker een functie hebben gehad, maar nu was het een hek zomaar op een plaats langs het pad. Samen met Roel heb ik het hek op een wat meer logische plaats neergezet. Zo'n smeedijzeren hek is behoorlijk zwaar en dat hang je in je eentje niet gemakkelijk in de houders van de staander. Het plaatsen van de staanders - in beton gegoten smeedijzeren palen - is trouwens de grootste klus. Vooral het waterpas en op dezelfde hoogte krijgen van de staanders vergt het nodige passen en meten. Maar wellicht met wat meer geluk dan wijsheid is het aardig gelukt.
Een ander klusje was het verplanten van een aantal irissen. Irissen zaaien zich bij ons in de tuin vrij makkelijk uit en ze komen op de meest ongelegen plaatsen - middenin een rozenstruik - op. Ik heb ze nu allemaal bij de vijver geplant. Daar stonden al irissen en ook wat groepjes yucca's. Veel opgaand blad, maar dat komt door de onderbegroeiing wel goed.
En tenslotte wil ik jullie onze dappere bloeiende Helleborus niet onthouden met op de achtergrond de nu nog kale takken van de Hortensia's.
